Webwerkt

Jan Bensliman

Als je dan toch iets achter laat, maak het dan tot iets waar jij trots op mag zijn en je kleinkinderen dankbaar.

Mensen portretteren is één van mijn grootste passies. Ik wil het moment grijpen.
Geen regie, gewoon het beeld zoals het zich op dat moment presenteert.

Ik Jan Bensliman
Ik Jan Bensliman

Een open invitatie

Bevoorrecht, kom ik regelmatig bij voor mij volledig onbekende mensen over de vloer. Soms maak ik van de gelegenheid gebruik om een portret van deze mensen te maken.

Mensen portretteren is één van mijn grootste passies. Ik wil het moment grijpen. Geen regie, gewoon het beeld zoals het zich op dat moment presenteert.

Tijdens mijn werk als cameraman, komen dit soort situaties vaak voor. Omdat er al video-opnamen van de mensen zijn gemaakt, hoeft men meestal niet meer na te denken of er een foto gemaakt kan of mag worden gemaakt.

Maar toch, het maken van spontane foto’s van mensen die ik tegenkom, begrijpelijk, maar is helaas wat lastiger. Soms heb ik geluk, maar vaker doet zich een ongemakkelijke situatie voor, waarbij zowel mijn kwetsbaarheid als de onverwachte inbreuk op de kwetsbaarheid van mijn beoogde slachtoffer in de weg staan.

De laatste keer dat ik werd gevraagd om een familieportret te maken, realiseerde ik me dat veel van de mensen van wie ik nu een foto had gemaakt, individueel, nooit zouden instemmen met mijn spontane verzoek om ze te portretteren.

Maak je geen zorgen, ik blijf het proberen.

An open invitation

Privileged, I regularly visit people who are completely unknown to me. Sometimes I take the opportunity to make a portrait of these people.

Portraying people is one of my greatest passions. I want to seize the moment. No direction, just the image as it presents itself at the time.

These kinds of situations are common during my work as a cameraman. Because video recordings of the people have already been made, it is usually no longer necessary to think whether a photo can or may be taken.

But still, making spontaneous photos of people I bump into, understandable, but unfortunately is a bit more difficult. Sometimes I am lucky, but more often an uncomfortable situation arises, where both my vulnerability and the unexpected breach of the vulnerability of my intended victim get in the way.

The last time I was asked to take a family portrait, I realized that many of the people I now had taken a pictute of, individually, would never agree to my spontaneous request to portray them.

Don’t worry, I’ll keep trying.

Vragen