Ik weet niet of het aan mij ligt, maar ik krijg het gevoel, alsof de geschiedenis zich begint te herhalen.

Meer kennis leid tot meer inzicht en dat leid weer tot meer discussie en dat leid weer tot begrip en en onbegrip, tot  gelijkwaardigheid of weerstand.

Speelde in mijn jeugd de zogenaamde Seksuele revolutie een belangrijke rol?
Leven we nu, ik schat sinds 2000, in een tijd dat er steeds vaker gesproken wordt over de terugkeer van de seksuele preutsheid. Vermoedelijk mede veroorzaakt, door de opkomst van internet. Waardoor pornografie en meningen makkelijker verspreid en toegankelijker zijn? 

Uitgesproken voortrekkers van o.a. seksuele gelijkheid, als Hoogleraar Psychologie Ellen Laan, maar ook mensen als de Belgisch Amerikaanse psychotherapeut Esther Perel en een aantal voordrachten die te zien zijn via TEDx-talks online, zetten een aantal gedachten en vraagstukken in mij opgang.

Door het opdoen van kennis, over een breed scala aan aspecten die met seksualiteit verband houden, ontstond niet alleen mijn fascinatie, maar ook de behoefte om die informatie te delen.

Een ding werd mij haast pijnlijk duidelijk. Vrijwel iedereen kan het, als natuurlijk fenomeen, maar, maar heel weinigen begrijpen wat er fysiek en geestelijk (neurologische en psychisch) werkelijk, gebeurt. En daar door stokt de ontwikkeling van inzicht en werkelijke kennis. Vrijwel alles word in de hoek van de vanzelfsprekendheid geduwd.

Ellen Laan weet de conventionele versie van seks (Vanilleseks), zo treffend Penis in Vagina seks te noemen.
De vorm van Seks, die met het oog op de voortplanting, in alle opzichten de meest efficiënte manier, puur praktisch, is. Aangezien met grote zekerheid gezegd kan worden dat er maar één plek is waar de Penis zich het aller fijnst voelt. In de warme, vochtige omsluitende Vagina. Alle andere vormen zijn of een alternatief en vaak omdat het onder de omstandigheden niet anders kan. En vrijwel altijd een surrogaat. Want er is gewoonweg geen andere plek die tegen de Vagina op kan.

Openheid.
Er zijn steeds meer initiatieven, die openheid als doel hebben gekozen. Waar gelijkgestemden, vaak in categorieën onder te brengen openlijk discussiëren,  ervaringen delen en deze op het publiek domein plaatsen.

Een plek waar je de neiging krijgt om te geloven dat er geen weerstand meer bestaat, bedoeld als in de conventionele vorm, religie, cultuur en de moraliteit.
Dit laatste is overigen een van de oudste taboe creërende vormen van tegenreactie in de geschiedenis van de seksuele openheid.

Maar hoe dan ook, de categorieën, waar ik het zojuist over had, zouden, als je daar niet goed voor waakt, net zo makkelijk, contra productief kunnen uitpakken.

In de potcast serie “De Vagina Dialogen”, die door het overwegend als damesblad beschouwde weekblad Libelle, op internet is gepubliceerd. Word op initiatief van ANNE-MARIE JUNG, ELLEN ROGGEVEEN en MARIEKE VOORSLUIJS – Bureau Vrouwenzaken bureauvrouwenzaken.nl, openlijk vrijwel ongeremd en breeduit, over de Kut gesproken.
Zo worden uiteindelijk,  inhoudelijk heel belangrijke aspecten, gehuild in twijfels, eenzijdige ervaringen (vanuit het vrouwelijk perspectief), besproken.

In de potcast is de discussie over de clitoris  “hier doet Ellen Laan ook kortstondig aan mee” wordt dit element “het eenzijdige perspectief” zo pijnlijk duidelijk:

Als gesproken wordt over masturberen het opwekken van een orgasme, wordt duidelijk, dat het resultaat van het masturberen, in veel gevallen duidelijk efficiënter en bevredigender is als je dat bij zelf doet.

Als de handeling door een ander wordt verricht is er veel vaker spraken van een minder prettige ervaring. Daar is een hele logische verklaring voor. Een verklaring waar we wellicht niet altijd bij stil staan.

De test is eenvoudig. Streel jezelf over bijvoorbeeld je arm en vraag je af wat je voelt. Knijp jezelf vervolgens flink in je arm en vraag je het zelf af? Doe nu het zelfde bij je partner, knijp je partner vervolgens flink in de arm, en vraag je nu weer af, wat voel ik? Duidelijk “je voelt geen pijn” in ieder geval niet de zelfde pijn, zoals je die bij jezelf voelde!

Ja en zo simpel is het antwoord.
Je hersenen ervaren het resultaat van je handelen niet. Zo komt de actie reactie wisselwerking niet tot stand. In ieder geval niet die actie reactie, die wel ontstaat als je zelf mastrubeert.

Het niet goed kunnen vinden van het uitwendige deel van de clitoris, het niet goed kunnen verdelen van druk en het bepalen van timing en het grote gebrek aan kennis over de inwendige clitoris, leiden in sommige gevallen (ik wil het niet chargeren door termen als, meestal of vaak te gebruiken) tot teleurstellend resultaat.

Wakup Call!! Dat geld zowel voor mannen als vrouwen. 

Natuurlijk, als je elkaar goed kent en je bent alle remmende stadia voorbij, ontstaat er weer een heel ander verhaal en een heel andere sensatie.

Disclaimer: Er zijn altijd uitzonderingen!

Pin me niet op deze tekst vast, veel is nog in ontwikkeling.